با توجه به مشكل كمبود آب در كشور در سال هاي اخير و با توجه به سهم كارخانجات در مصرف آب، نياز به كاهش مصرف آب در واحد هاي صنعتي بسيار احساس مي گردد. لذا با انجام تغييراتي در فرآيند واحد احيا مستقيم و سيستم آب پروسس مي توان مصرف آب واحد را كاهش داد.

روش ميدركس، به خصوص در كشورهاي كه منابع سرشاري از گاز طبيعي دارند، يكي از شناخته‌ترين روش‌ها جهت توليد آهن اسفنجي مي‌باشد. در روش موجود ميدركس كه امكان توليد آهن اسفنجي سرد و داغ با استفاده از تجهيز مخزن خنك كننده (Product Cooler) ميسر است، آهن اسفنجي داغ در انتهاي كوره اصلي به دو شاخه تقسيم مي‌شود . شاخه اي كه براي توليد آهن اسفنجي سرد بكار مي رود از طريق يك لوله آلياژي قابل انبساط (Expansion Joint) به مخزن خنك كن متصل مي‌شود. در آنجا با كمك كمپرسور گاز خنك كن (Cooling Gas Compressor) و مخزن شستشوي مربوطه (Cooling Gas Scrubber) و سيكل گردش گاز خنك كننده آهن اسفنجي سرد شده و پس از عبور از لوله ديگري بنام (seal leg) فشار آن با اتمسفر يكي شده و روي نوار نقاله خروجي ريخته مي‌شود. در اين اختراع اصلاحاتي در فرآيند ميدركس جهت توليد آهن اسفنجي سرد و داغ در كوره اصلي بدون نياز به مخزن جانبي خنك كننده انجام شده است كه علاوه بر تجهيز موسوم به كريسمس تري، رينگ توزيع گاز خنك كن اطراف مخروطي پايين كوره تعبيه شده است. از اين رينگ در زمان توليد آهن اسفنجي داغ براي وارد نمودن بخشي از گاز باستل به درون كوره نيز استفاده مي‌گردد. بدين ترتيب از تمام حجم كوره براي احياء نمودن گندله استفاده مي‌شود كه ميتوان علاوه بر افزايش درجه حرارت آهن اسفنجي داغ و بازدهي بيشتر در كوره الكتريكي, ظرفيت توليد آهن اسفنجي را افزايش داد.